vrijdag 5 februari 2016

Rutte weigert de onderste steen boven te halen voor MH17-nabestaanden


De voorpagina van het AD van 6 februari 2016 is te zot voor woorden. Ruim anderhalf jaar na de aanslagen op vlucht MH17, waarvan Premier Mark Rutte beloofde de onderste steen boven te halen, voelen de nabestaanden zich blijkbaar genoodzaakt om de "Werkgroep Waarheidsvinding" op te richten. Een werkgroep om druk uit te oefenen op het kabinet om daad bij het woord te voegen. Maar het droevige is dat op 5 februari Rutte in gesprek met Sven Kockelmann wederom aangeeft dat hij zich politiek er niet mee gaat bemoeien zo lang het OM of de OVV niets vraagt. En om zijn woorden kracht bij te zetten slaat hij met zijn vuist op tafel (01m12s). Dat zal voelen als een vuist in het gezicht van de nabestaanden!

Hieronder het fragment:



Ook wijst Rutte er in dit gesprek weer op dat de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV) onafhankelijk is. Hij heeft vast mijn artikel van gisteren niet gelezen: "MH17: OVV is NIET onafhankelijk!". Het maakt eigenlijk niet zo veel uit welk kabinetslid spreekt, door de eindeloze herhaling van het statement verwachten ze vast dat Nederland het voor waarheid zal aannemen. En ik geef toe, herhaling is een krachtig wapen. Maar na het lezen van mijn artikel gaf Drecul toch wel een pakkende opmerking:
Het AD ligt nog niet op de deurmatten, dus heb ik het inhoudelijk nog niet kunnen lezen, maar het Eindhovens Dagblad geeft denk ik alvast een behoorlijk inhoudelijk voorproefje. Het hele artikel is het lezen waard, maar hier wat citaten eruit:

Thomas Schansman, vader van de met vlucht MH17 omgekomen Quinn (18), is net als de Tweede Kamer zeer ontevreden over het gegeven dat het kabinet geen moeite doet de zogeheten ruwe primaire radardata boven water te krijgen. Uit onvrede en wantrouwen hebben nabestaanden van MH17-slachtoffers hebben een Werkgroep Waarheidsvinding opgericht die het onderzoek naar de vliegramp kritisch gaat volgen. Ze zijn ontevreden over de Nederlandse zoektocht naar de toedracht. Initiatiefnemer van de werkgroep is Stichting Vliegramp MH17, waarin nabestaanden van 183 slachtoffers zich hebben verenigd. "We willen druk blijven uitoefenen zolang de ware feiten over de ramp nog niet boven water zijn", zegt werkgroeplid Thomas Schansman. "We willen niemand voor de voeten lopen, maar waar nodig gaan we duwen." De werkgroep wordt ondersteund door bekende juristen en is opgericht in de week waarin het debat om ontbrekende radarbeelden op zijn felst was.


Thomas Schansman verscheen al vaker in de media om zijn onvrede te uiten, zoals recent in Eénvandaag, toen de kamer tijdens een hoorzitting uitleg van diverse experts kreeg over de aanslag op de MH17. Daarvoor had hij ook al een brief gestuurd aan John Kerry, Amerikaans minister van buitenlandse zaken. Het verzoek aan de Amerikanen was de radar- en satellietbeelden van het noodlottige moment vrij te geven. Te vergeefs...

Ook de brief, welke Schansman aan Rutte stuurde, had niet het gewenste effect, zo blijkt ook weer uit het optreden bij Kockelmann. Het kan toch niet zijn dat dit soort cruciale informatie "niet nodig is"? Na de zware censuur van ons kabinet op de via WOB-procedures opgevraagde documenten kan ik me heel goed voorstellen dat de nabestaanden dit alles onverteerbaar vinden. Het kan toch niet bestaan dat Mark Rutte de onderste steen niet zal boven halen voor de nabestaanden?!

2 opmerkingen:

  1. Onderstaande link (te vinden bij Paul Craig Roberts) zegt denk ik wel iets. Moeilijk om over oorzaken te spreken, maar door te associeren met kan je wellicht wel op de meest waarschijnlijke oorzaak komen wie MH17 heeft neergehaald en waarom.

    http://www.paulcraigroberts.org/2016/02/02/there-is-no-freedom-without-truth-paul-craig-roberts/

    Zowel 911, de Boston marathon bombing, Charlie Hebdo, Bataclan, San Bernardino, MH370 en MH17: wat opvalt is dat de autoriteiten er 1) alles aan doen om het onderzoek ernaar te frustreren, 2) dit nabestaanden furieus en radeloos kan maken, 3) experts die argumenten tegen de officiële strekking inbrengen worden genegeerd of weggezet worden als complotdenkers, 4) NOOIT officieel (bv middels enquete onderzoek) wordt uitgezocht wat de nabestaanden van de toedracht vinden en 5) NOOIT officieel wordt uitgezocht of de vergelding die officiële instanties namens de nabestaanden uitvoeren op mensen die er ook niks aan kunnen doen (vredesmissies in Syrie, Irak, Afghanistan, economische sancties tegen Rusland), of nabestaanden zich daardoor geholpen voelen.

    Waarom zouden onze officiële instanties zo te werk gaan? - Die vraag kan ik niet beantwoorden. Maar ik zou wel graag de tip willen meegeven dat als je in het normale leven een 'vriend' tegenkomt die liegt, bedriegt, oplicht, verduistert, en jou niet in staat stelt om hem op zijn onacceptabel gedrag aan te spreken (alleen prijzen mag), om deze persoon te mijden. Ook zou ik de tip willen geven om niet je beklag te doen bij instanties die er een soortgelijk ethos op nahouden als die 'vriend'. Ook zou ik niet om hulp vragen bij omstanders die over jouw ellende ofwel zwijgen ofwel er ramptoerisme van maken.

    Gerechtigheid komt er niet voor de MH17 slachtoffers. Of uitsluiten kan ik dit niet, maar het lijkt me onwaarschijnlijk. Hooguit een hoog geldbedrag na een x aantal jaar juridisch vechten, waarvan je kunt afvragen of de energie en het leed de moeite waard zijn om voor een juridische zaak te vechten, als die 'zaak' je overleden dierbare betreft...

    Zo denk ik erover, zonder te weten of die gedachte juist is. Ik zet de gedachte hier toch neer in de hoop dat het aangeeft dat er nog wel iets als empathie en betrokkenheid bestaat met de nabestaanden van MH17, wat ik ook destilleer uit je blogs van de afgelopen dagen. Het is het enige waarvan ik denk dat het wellicht troost kan geven voor hen die troost horen te krijgen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Toch heb ik het idee dat "het" kantelt. Dit geldt in de brede context, maar zeker ook voor MH17. Politici vallen bij herhaling door de mand, en gaat niet onopgemerkt. Simpel gezegd, vroeger moest je na een TK debat wachten wat de krant er de volgende dag over schreef. Nu zat ik live te kijken naar het debat, wat zowel online als op tv kon, en on gefilterd (de krant) kan ik de voors en tegens tegen elkaar opwegen. En niet alleen ik, maar veel meer mensen deden dat, wat goed te zien was aan de tsunami aan ontevreden reacties op Twitter. Die digitale revolutie kunnen "ze" proberen aan banden te leggen met regels en wetgeving, maar dit werkt hooguit vertragend, het is niet te stoppen. Je merkt ook dat, in het geval van MH17, het tegengeluid steeds breder wordt gedragen, en het label complotdenker niet meer werkt om de boodschapper af te schieten. Zelf was ik er aardig snel bij om mijn scepsis te ventileren, wat me niet altijd in dank werd afgenomen. Dus ik ben blij dat zelfs Piet op de hoek doorheeft dat de geopolitieke spelletjes in de weg zitten van de waarheid. En dat inzicht, dat is een essentiële stap. ik heb echt nog hoop.

    Mijn wellicht overmatige empatisch vermogen zorgt ervoor dat ik de noodzakelijke nachtrust opoffering om mijn "geluid" te delen, omdat ik er van overtuigd ben dat het helpt, al is het maar een inimini beetje. Vanaf het moment dat ik van de aanslag hoorde dacht ik: het zal je familie maar zijn.

    Toen ik de grote meute mensen langs de weg zag staan klappen naar de auto's met daarin de slachtoffers, wist ik dat we op een gevaarlijk punt stonden. De balans van het leven deed me denken dat de massale empathie (waarvan ik overtuigd ben dat dit werkelijk uit het hart van de mensen kwam) bijna niet ander dan om kon slaan in volledige stilte. De nabestaanden zullen mogelijk veel kracht hebben geput uit de steun vanuit het Nederlandse volk. Maar juist op de lange termijn is het belangrijk dat we als land deze mensen blijven steunen. De vers opgerichte werkgroep is een noodkreet. Ik verwacht niet dat het concreet veel zoden aan de dijk zal zetten, maar het is wel een signaal wat we als Nederlandse bevolking serieus dienen te nemen. Juist nu hebben ze onze support nodig. Al zaten alle families van de slachtoffers in deze groep, dat is nooit voldoende om serieuze druk uit te oefenen. Daarvoor is een massa nodig.

    Ondanks dat ik erover blog, besef ik dat mijn rol nog vele malen marginale is dan de werk groep. Ik breek er dan ook mijn hoofd op wat ik kan doen wat wezenlijk iets bij zou dragen aan de oplossing. Om support te krijgen van de massa heb ik al gedacht aan een supportgroep, een petitie of een demonstratie. Ik ben tot alles bereid, als ik maar overtuigd was dat het iets zou bijdragen. Maar de woede die ik van binnen voel zorgt er op dit moment voor dat ik de mist niet uit mn hoofd kan verdrijven om tot constructieve oplossingen te komen. Maar ik wil graag meer doen dan op mn toetsenbord tikken... Maar ik weet het even niet... Toch geef ik de moed niet op en hou ik vertrouwen dat we met z'n allen het tij kunnen keren.

    Het is lastig omdat je zoet hoe corrupt zowel de politiek als media is. Maar toch zijn er lichtpuntjes te vinden. Bijvoorbeeld Pieter Omtzigt qua politiek of Koen Voskuil als verslaggever. Ik denk dat het belangrijk is te ontdekken hoe we deze individuele lichtpuntjes kunnen bundelen tot zoeklicht in deze geopolitiek donkere tijden op zoek naar "de waarheid. Krachten bundelen is denk ik de sterkste tool. Ieder z'n eigen rol, maar als collectief sta je sterk.

    Dat waren mij gedachten nav je bericht Willem, waarvoor dank. Altijd goed om gedachten uit te spreken. Wie weet levert het op termijn nog iets op. In ieder geval goed weekend gewenst.

    BeantwoordenVerwijderen