zondag 13 september 2015

De merkwaardige veroordeling van Wim Dankbaar in Vaatstra-zaak


Bron foto: Pixabay.com

Het is alweer anderhalf jaar geleden dat Wim Dankbaar werd veroordeeld voor smaad in de Vaatstra zaak. Voor diegenen die het niet meer helemaal op hun netvlies hebben zal ik het resumeren:

Het ging om Jano Hassan, een kennis van de door Wim Dankbaar beweerde moordenaar van Marianne Vaatstra: Ali Hassan. En om Dick Sletering, de vader van Spencer, het toenmalige vriendje van Marianne Vaatstra.

Van Jano Hassan stelde Wim samengevat het volgende (pagina 369 van zijn boek Het Vaatstra Complot) :

- Jano Hassan is een goede kennis, naar verluidt zelfs een neef van de “verdwenen” Koerdische hoofdverdachte van de moord op Marianne: Ali Hassan.

- Jano Hassan was destijds in 1999 een bewoner van het AZC Kollumerland, net als 
de hoofdverdachte Ali Hassan.

- Jano Hassan weet dat Ali Hassan en diens Koerdische vriend en landgenoot Feik 
Mustafa betrokken waren bij de moord op Marianne. (Direct na de moord bedreigde 
Mustafa Isabella W. al met de dood als zij niet zou stoppen met praten tegen de politie. De aangifte hiervan is u bekend, maar zoals u ook weet heeft Justitie hier niets mee gedaan.)

- Jano Hassan heeft (dader)kennis van het misdrijf, maar verzwijgt deze en maakt zich aldus schuldig aan een strafbaar feit.

- Jano Hassan is in februari 2009 in Groningen gesignaleerd in het gezelschap van Ali Hassan door Isabella W., die hen beiden kende vanuit de tijd dat zij in het AZC gehuisvest waren.

- Jano Hassan heeft vervolgens Isabella in nauwelijks verholen bewoordingen bedreigd om hier haar mond over te houden door haar (na 10 jaar) te bellen en een afspraakje voor te stellen op Koninginnedag 2009 na 12 uur ’s nachts, het tijdstip waarop 10 jaar eerder Marianne Vaatstra werd vermoord. Ook in 2010 is Isabella nog door Jano Hassan bedreigd door haar klem te rijden met zijn auto, een Mazda 121.

- Jano Hassan weet dat Justitie in oktober 1999 een verkeerde Ali Hassan in Turkije heeft aangehouden en dat de juiste, hem bekende Ali Hassan heimelijk naar Noorwegen is gebracht met medewerking van Justitie onder regie van Joris Demmink, destijds Directeur-Generaal voor Vreemdelingenzaken, en Harm Brouwer, destijds uw voorganger als HOvJ van Leeuwarden.

- Jano Hassan weet dat de inhoud van het rapport “Onderzoek Ali H.” van het Openbaar Ministerie waarin gesteld wordt dat de in Turkije gearresteerde man wel de juiste verdachte was, niet op waarheid berust.

- Jano Hassan kan derhalve voor een grote doorbraak in het “onderzoek” zorgen, mits uw Justitie dit zou willen, en hem over alle bovengenoemde stellingen, waarvan Wim Dankbaar u reeds vele malen op de hoogte heeft gebracht, zou willen horen.

Van Dick Sletering stelt Wim samengevat het volgende (pagina 413 van zijn boek Het Vaatstra Complot) :

Dankbaar verwijt Dick Sletering zijn zoon te hebben gefaciliteerd bij de inmiddels bewezen leugenachtige verklaring over de fietstocht van Kollum naar Buitenpost: een cruciaal feit omdat het politieonderzoek volledig was geënt op deze fietstocht welke nimmer heeft plaatsgevonden. 

En op pagina 416:

- Dick Sletering weet dat het gestolen-fiets-verhaal van zijn zoon een leugen is.

- Zowel Jano Hassan als Dick Sletering dragen kennis over de ware toedracht van een halsmisdrijf en hebben tot vandaag de dag het moordonderzoek gefrustreerd.
Enerzijds door die kennis niet te melden aan de politie, anderzijds door te volharden
in leugens en bedrog. Hiermee hebben zij zich schuldig gemaakt aan ernstige strafbare feiten.

- De grootste misdadigers zitten bij Justitie zelf, die Dick Sletering en Jano Hassan valse aangiftes laten doen, teneinde de boodschappers van de ware toedracht en justitiële ambtsmisdrijven uit te schakelen.

Het zijn bovenstaande teksten op basis waarvan Wim veroordeeld werd voor smaadschrift en belediging. De rechtbank in Groningen oordeelde dat Wim alle teksten en referenties naar Jano Hassan en Dick Sletering moest verwijderen van zijn website Rechtiskrom. Het merkwaardige is nu dat Wim vervolgens een boek uitbracht, waarin hij exact hetzelfde schrijft. Hiertegen is door Jano Hassan, noch door Dick Sletering, noch door het OM iets ondernomen. Dezelfde zogenaamde smaad en beledigingen mag Wim dus gewoon in het publieke domein blijven uiten. Nota bene in een boek dat overal en door iedereen te verkrijgen is. Ik concludeer dan ook dat deze veroordeling een wassen neus was. Niets meer dan een (mislukte) poging van een corrupt OM om Wim te beletten de waarheid te vertellen aan het Nederlandse volk. Ik kan het eigenlijk niet beter verwoorden dan Wim zelf op pagina 450 van zijn boek:

Tot slot nog een zeer belangrijke analyse in het heden van 2015. Het vonnis uit maart 2014 verbood mij de namen van Jano Hassan en Dick Sletering nog te noemen op mijn website. Maar niet in een boek. Dat kon ook moeilijk want het boek moest nog komen.

Dat is inmiddels sinds 9 mei 2014 op de markt. Het bevat exact dezelfde informatie over Jano en Dick als die ik op de website moest verwijderen. Er zijn nu meer dan 10.000 boeken verkocht. Het publiek voor een boek is nog veel groter dan voor een weblog.

Het gekke is nu dat Jano, Dick, noch het OM iets tegen het boek hebben ondernomen.
Blijkbaar hebben zij het niet aangedurfd om eenzelfde smaadklacht tegen het boek aan te spannen. En nu kunnen ze dat ook niet meer want smaad is een klachtdelict dat je binnen 3 maanden na constatering dient aan te geven. Neemt u van mij aan dat dit alles zeer zorgvuldig is overwogen tussen het OM, Jano en Dick. Mijn werkelijke tegenpartij was dan ook niet Jano of Dick, maar de top van het OM. Lieden als Demmink, Brouwer, Bronsvoort, en Mous die Jano en Dick, en later ook Bauke Vaatstra hebben ingezet om mij te trachten uit te schakelen. De insiders snappen het wel, want als je een boek onderwerp van een rechtszaak maakt om het te verbieden, dan wil juist iedereen lezen wat erin staat en zet je dus de schijnwerper op de informatie die het OM nu juist zo graag verborgen wil houden. Op de website mocht het dus niet maar in het boek wel. Hetgeen maar weer bewijst dat het OM het niet nog een keer aandurfde om die informatie tot smaad te bestempelen. Sterker, deze handelwijze impliceert dat die informatie niets anders dan de waarheid is en daarmee ook dat de Vaatstra zaak een doofpot is die zijn weerga niet kent.

Een uitgebreid verslag van de rechtszaak is te lezen in het boek "Het Vaatstra complot" van Wim Dankbaar. Onder andere verkrijgbaar via Bol.com, waar de tientallen reacties boekdelen spreken.

Lees het vervolg op deze wassen neus, van 5 juli 2016:
De malafide rechtszaak van Wolfgang Hebben in de Vaatstra-zaak

vrijdag 11 september 2015

Niets is wat het lijkt. De wereld achter complottheorieën

Een programma van jongerenredactie SPUI25 in Spe

 
28 september 2015 20.00 - 21.30
 
Lezing
 
De moord op John F. Kennedy, 9/11, de dood van de Engelse prinses Diana en de échte oorzaak van de economische crisis? Sommige mensen betwisten de officiële verklaringen voor deze gebeurtenissen met grote stelligheid, onder het motto ‘niets is wat het lijkt’. Deze complotdenkers worden al gauw weggezet als verwarde personen, maar dienen we hun wantrouwen niet wat serieuzer te nemen? Wat is de grens tussen een krankzinnige gedachte en een onvermoede waarheid? Met: Stef Aupers, Sanneke de Haan en Kasper Verkaik.
 
Een complottheorie presenteert een verklarende stelling die een persoon, groep of organisatie ervan beschuldigt een specifieke, vaak voor het algemeen publiek schadelijke gebeurtenis te hebben veroorzaakt of verhuld door doelbewuste en geheime handelingen. Zo zou bijvoorbeeld de CIA werkelijk achter de moord op John F. Kennedy zitten en de aanslagen op de Twin Towers zouden een opzetje zijn van George W. Bush. Complotdenkers worden over het algemeen weinig serieus genomen, maar is dit terecht? Klokkenluiders als Edward Snowden tonen immers aan dat wantrouwen in gevestigde instituties wel degelijk gegrond kan zijn. Waar ligt de grens tussen een kritische burger en een complotdenker?

SPUI25 in Spe, de jongerenredactieraad van SPUI25, presenteert een debatavond over complottheorieën. Waar komt complotdenken vandaan? Houdt het tegenwoordige geloof in complottheorieën verband met de postmoderne samenleving waarin elke waarheid betwijfeld kan worden? Of met de opkomst van het internet? En zijn er eigenlijk voorbeelden van complottheorieën die juist bleken te zijn? Het belooft een avond te worden waar ‘de waarheid’ ter discussie staat. Nietzsche zei al: “er bestaan er geen feiten, enkel interpretaties”. Kunnen we het dan wel eens worden over die waarheid?

Over de sprekers

Stef Aupers (1969) is als hoogleraar mediacultuur verbonden aan het instuut voor Mediastudies van de Katholieke Universiteit Leuven. Zijn onderzoek spitst zich voor het grootste deel toe op post-traditionele vormen van religie, spiritualiteit en conspiracy culture, en de rol die de media daarin speelt.

Sanneke de Haan (1979) is filosoof en werkt als onderzoeker in de psychiatrie. Ze heeft in Heidelberg jonge schizofrene patiënten geïnterviewd over hun ervaringen voorafgaand aan hun eerste psychose, en interviewde op het AMC patiënten met obsessief-compulsieve stoornissen die worden behandeld met diepe hersenstimulatie. Dit jaar is ze magna cum laude gepromoveerd aan de Universiteit Heidelberg met een proefschrift over een holistische benadering van de psychiatrie.

Kasper Verkaik (1979) is filmmaker. Hij studeerde Communicatiewetenschap aan de UvA en behaalde later zijn master aan de Nederlandse Filmacademie. Hij regisseert regelmatig afleveringen voor VPRO's Tegenlicht en maakt daarnaast voor oa de VPRO en IKON documentaires. Zijn laatste film, 'Plaza Man', ging in première in de internationale competitie van het IDFA afgelopen november. 'Plaza Man' is een film over obsessie en een portret van Robert Groden, Amerika's bekendste complotdenker omtrent de moord op John F. Kennedy op 22 november 1963. Een dag die Robert's persoonlijke leven totaal is gaan beheersen.

Over SPUI25 in Spe


Aanmelden 
Toegang tot de activiteiten van SPUI25 is gratis. Aanmelden is niet vrijblijvend. Wij rekenen op uw komst. Bent u verhinderd, dan graag doorgeven via spui25@uva.nl | T: 020 525 8142.

www.spui25.nl

AANMELDEN      

Spui 25

vrijdag 4 september 2015

Het dode Syrische jongetje en het bloed aan UW handen!


Er zijn maar weinig dingen die me meer raken dan dode kinderen door onzinnig geweld. Dus ja, ook het beeld van het Syrische jongetje Aylan Kurdi raakt me diep in mijn hart. 3 jaar oud, of jong beter gezegd. Zelf heb ik ook een zoon van 3 jaar, dus identificeren met het verdriet door het verlies is voor mij niet zo moeilijk. Maar...

Het is te hypocriet voor woorden dat dit beeld nu ineens de wereld op z'n kop zet. Sorry hoor, maar de stroom aan vluchtelingen was al even op gang toch? En het is niet de eerste stroom die we in de recente geschiedenis hebben "kunnen" zien. En het is al zeker niet het eerste dode kind wat op beeld is vast gelegd. Talloze kinderen, werkelijk onvoorstelbaar veel kinderleed is al vastgelegd op beeld. Wie herinnert zich niet het meisje uit de Vietnam oorlog? Het is een beeld van alle tijden... Helaas...


Maar Diederik Samson had het zwaar na het zien van de foto van de Syrische jongen op het strand van Bodrum in Turkije. Het was voor het eerst in zijn politieke carrière dat hij ervan wakker had gelegen. En begrijp me niet verkeerd, ik geloof best wat hij zegt. De Vietnam oorlog is immers al weer een tijd geleden. Maar ik heb er geen begrip voor, absoluut niet. Heeft hij de afgelopen jaren dan werkelijk de luiken van zijn ogen steeds gesloten gehouden wanneer de dode kinderen van het beeldscherm afspatte?

Heeft hij het gemist toen er kinderen stierven in Palestina/Gaza door het morbide oorlogsgeweld van Israël in Gaza?

 
 
Heef Samson niet opgelet toen het moordlustige regime in Kiev de mensen in Oost-Oekraïne met bommen een koppie kleiner maakte?
 


Blijkbaar was Samson even niet bij de les op die momenten die weldegelijk ook binnen zijn politieke carrière plaat hadden. En de wereld keek met Samson mee de andere kant op. Want hadden we dat niet gedaan, dan had het kindje op de het Turkse strand daar nooit terecht kunnen komen.

Maar wat moeten we als mensheid nu doen met dit gevoel van onmacht, van verdriet en zelfs van woede? Er moet een schuldige komen, dus het vingerwijzen is begonnen. Merkel en Hollande zijn de schuldigen. Nee de Nederlandse regering is het, of wacht, wellicht toch beter wijzen naar Wilders. Allemaal gelul in de ruimte. Het is bedroevend te zien hoe een dood kind vervolgens door politiek opportunisme alsnog verkracht wordt ook! Bah, bah, bah!

Op de website van Veterans Today werd de schuld gelegd bij het Amerikaans buitenland beleid en de Europese slaafsheid die deze lijn volgt. Natuurlijk is het zo dat de oorlog tegen legitiem gekozen regeringen een reden is dat er daar bizarre oorlogen woeden in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. En de mensen die daar wonen zouden wel gek zijn daar te blijven zitten terwijl de bommen als een regen op je kop worden gedropt. Als de bommen hier gaan vallen dan neem ik ook de kuierlatten!

En of je nu de Amerikanen, de Europeanen of de Russen de schuld wil geven voor de Syrische stroom aan vluchtende mensen, het is allemaal onderdeel van een groot geopolitiek spelletje, waarbij het leven van een mens werkelijk geen ene donder voorstelt. Of dacht je dat "ze" niet hadden berekend dat er miljoenen mensen op de vlucht zouden slaan wanneer "we" wapens en ander soortige steun gaven aan debielen als Al Nusra, Al-Qaeda of een zijtak daarvan, om de legitiem gekozen president Assad van Syrie van zijn troon te stoten, en de plofkoppen zelf vervolgens weer te lijf gaan? U weet wel, de steun aan de gekke moslimterroristen die we sinds 911 in de oorlog tegen terrorisme eigenlijk met hand en tand aan het bestrijden waren. Maar ja, nu kwam het in het geopolitieke spel even beter uit om onze vijand tot vriend te maken. Het kan verkeren...

Maar wie u ook de schuld wil geven, kijk eerst eens even in de spiegel. Want wij zijn het die de politici een mandaat geven te handelen. Wij zijn het die hen plaatsen op het pluche. Wij zijn het die eens in de vier jaar een stem uit brengen op basis van populistische praatjes en vervolgens weer vier jaar verder slapen.

Het is aan ons!

Wij laten het toe dat dit gebeurt. Niet nu, maar al vanaf het moment dat ze u het recht gaven te stemmen. Wij laten het toe dat met ons "goedkeuren" de wereld wordt geplunderd om een standaard op peil te houden. Wij zijn het die onszelf een loer laten draaien. Steeds weer in het ootje genomen, en toch weer braaf richting stembus gaan.

Het is ons volledige gebrek aan betrokkenheid die ervoor hebben gezorgd dat Aylan Kurdi op het strand aanspoelde, daar kunnen we niemand anders de schuld voor geven.

En dat maakt me misselijk, kotsmisselijk!

Een normaal mens wil helemaal geen oorlog. Een normaal mens wil helemaal geen geweld. Een normaal mens wil rust, veiligheid en een stabiel leven voor zichzelf en de familie.

Het wordt tijd dat we inzien dat ons niets anders wordt geboden dan brood en spelen. Het wordt tijd dat we inzien dat de 1% echt maling heeft aan ons 99%.

Het wordt tijd dat we allemaal wakker worden opdat we werkelijk toewerken naar een vreedzame wereld waarin we ons niet laten bedotten door de verdeel en heers technieken van de elite. Het wordt tijd dat we afdwingen dat er gewerkt wordt aan een vredige wereld en niet eentje waarbij de wapenindustrie floreert en de dode kinderlijkjes aanspelen op de stranden.

Doen we dat niet, dan is er niemand anders aan te wijzen dan uzelf, en kleeft het bloed aan uw eigen handen!

Prettig weekend.